خاتمه جنگ صفین نبرد «لیله الهریر» در شب جمعه یازدهم ماه صفر بود. در آن
شب سپاه معاویه از شدت سرما مانند سگ صدا مىکردند، چون «هریر» به صداى سگ
مىگویند.
امیرالمومنین علیهالسلام ذوالفقار بدست و سوار بر اسب پیامبر اسلام صلى
الله علیه و آله شمشیر مىزد و به هر شمشیرى که مىزد تکبیر مىگفت و
شجاعى را به خاک مىافکند. مقتولین بدست آن حضرت در آن شب بیش از 500 نفر
نقل شده است و تا صبح مشغول جنگ بودند به گونهاى که ذوالفقار چند مرتبه
خمیده شد و آن بزرگوار با زانوى مبارک آن را راست نمودند.
در
این جنگ جمعى از لشکر امیرالمؤمنین علیهالسلام به شهادت رسیدند که از
جمله آنها عمار یاسر، اویس قرنى، هاشم مرقال، پسر هاشم خزیمه بن ثابت،
صفوان بن حذیفه و عبدالله بن بدیل با برادرش عبدالرحمن بن بدیل، عبدالله
بن حارث برادر مالک اشتر که از خواص امیرالمؤمنین علیهالسلام بودند.
از
لشکر معاویه جمع کثیرى به درک واصل شدند و این جنگ 14 ماه به طول
انجامید.(1) سرانجام با حیله عمرو عاص و نفاق عدهاى مثل اشعث بن قیس کندى
کار به حکمیت کشید.