شعر محرم جدید
شعر محرم
خون خدا
خونبهای شه من کیست بگو ؟ مرهم زخم دلم چیست بگو؟
کاروان میرسد ومن پی میر گرچه میرم ، اگر او نیست بگو؟
قصه دست علمدار وحسین جان دل آن به چه شرحیست بگو؟
مشت آبی ندهد شاه مرا عجبا این چه فراتیست بگو؟
مرده افلاک و زمین از غم تو زنده زینب زچه صبریست بگو؟
این که زینب شده خم قامت او به گمانت ز چه رنجیست بگو؟
این که سر بر نکند قاتل او زچه شرم و زچه ننگیست بگو؟
روی زهرا بجز آن دشت بلا به محرم به چه کربیست بگو؟
رقص با مرگ ،ندان کار جنون رقص این شه زچه عشقیست بگو؟
جنگ با اینهمه نامرد زبون جز حسین کار چه مردیست بگو؟
جمع هفتاد و دو مجنون حسین غیر احرار چه جمعیست بگو؟
آنکه پروانه به آتش بکشد بجز عباس چه شمعیست بگو؟
شاه عالم شده امروز حسین اندرین قصه چه رازیست بگو؟
بعد او قصه آن نیزه و سر گرچه بس قصه تلخیست بگو؟
طالب خون ابر مرد خدا غیر مهدی به چه نامیست بگو ؟
==============
شعر محرم
بسم الله الرحمن الرحیم
محرم ماه الفت با جنون است
چراغ کوچه هایش بوی خون است
محرم حرمت خون است و خنجر
تلاطم می کند حنجربه حنجر
دل من فدای دو دست اباالفضل
به قربان چشمان مست اباالفضل
ربود از همه ساقیان گوی سبقت
به چوگان دل ناز شست اباالفضل
غم ِ زهرا مرا سوز درون داد
دم ِ حیدر به من شور جنون داد
حسین آمد به زخم دل نمک ریخت
مرا با شور عاشورا در آمیخت
مرا سودای زینب در به در کرد
نصیبم جرعه ای خون جگر کرد
ز فرط تشنگی بی تاب گشتم
عطش دیدم ز خجلت آب گشتم
چه ها گویم ز مَشک تیرخورده
ز دست ساقی شمشیر خورده
به خاک افتاد مشک از دست ساقی
دو عالم پر شد از بوی اقاقی
مشامم پر شد از داغ شهیدان
که می گردم بیابان در بیابان
========================
شعر فصل زبان حال نی :
شعر فصل زبان حال نی :
بشنو از نی چون حکایت ها کند
از سر ببریده ای هر دم حکایت ها می کند
بشنو از نی چون شکایت ها کند
وز لب خشکیده ای هر دم حکایت ها کند
بشنو از نی در ره دلدادگی
در زه دلدادگی فرزانگی
بشنو از نی آن به غایت راستین
حامل راس حسین اندر زمین
بشنو از نی از زمین کربلا
ناله و نفرین و آه و نینوا
بشنو از نی چون حکایت ها کند
از بدی های زمین هر دم شکایت ها کند
بشنو از نی از زبان اهل دل
راستگویان در سرای اهل دل
بشنو از نی واقعه از کربلا
کاروان کی میرسد در نینوا ؟
بشنو از نی ، آن زمان سلطان حسین
بی بدن قرآن قرائت می کند راس الحسین
===================
ورود به محرم
دمید روح غم اندر، تن مه غم عالم
تو نوحه سر بده چون شد، عزای اشرف آدم
لباس تیره به تن کن، ز داغ نوحه تو سر کن
که گشته ماه عزا و ، دوباره گشت محرم
سرشکسته ی خود را، شکن دوباره ز داغش
بزن به سر ز غم او، بزن به سینه تو هردم
مه عزای دو عالم، رسیده ایها العالم
که هر شب مه غم شد، شب غم و شب ماتم
سرم هوای تو دارد، دلم هوای حریمت
بده پری به کبوتر، ببین شکسته دو بالم
همین که اشک بریزم، برای اشک تو آقا
برای من شده کافی، همین دو قطره ی نم نم
سروده : جعفرابوالفتحی
=================
آقا سلام برغزل اشک ماتمت
بر مسجد و حسینیه و روضه و دمت
چندی گذشت در غم هجران اشک تو
پرمی کشید دل به هوای محرّمت
آقا سلام ماه محرّم شروع شد
آمد بهار زخم دل ما و مرهمت
خون می شود دل همه عالم زه قصه ی
آن لحظه های آخر و گودال و آن غمت
در بین روضه غم دل من را گرفته بود
وقتی رسید روضه به انگشت و خاتمت
ما بین این همه غم و اشک وفراق وداغ
ای زینب آمدم که شوم یار و همدمت
زینب چه قدر شکل جوان مادرت شدی
با صورت کبود و همان قامت خمت
دل گفته ای از : وحید محمدی
